प्रस्तावना (Introduction):
“शब्द हे मनाला भिडणारे अस्त्र आहेत. ‘मी शब्दांचा गुलाम’ ही मराठी कविता शब्दांच्या जादू, त्यांच्या सामर्थ्य आणि भावना व्यक्त करण्याच्या ताकदीवर आधारित आहे.”
शब्द हे आपल्या भावनांचे खरे साथीदार असतात. कवी आपल्या विचारांना, वेदनांना, आनंदाला आणि कल्पनांना शब्दांच्या माध्यमातून जगापर्यंत पोहोचवतो. प्रस्तुत कविता “मी शब्दांचा गुलाम” ही अशाच शब्दांच्या जादूवर आणि त्यांच्या सामर्थ्यावर आधारित आहे
 |
| poem marathi / mi shabdancha gulam/ मी शब्दांचा गुलाम |
कवितेचा अर्थ (Meaning)
या कवितेत कवी स्वतःला शब्दांचा गुलाम मानतो. त्याच्या मते, शब्द हेच त्याचे धनी आहेत आणि तो त्यांचा सेवक आहे. चिंतन, विचार, कल्पना हे सारे शब्दांमध्ये उतरतात आणि तेच त्याच्या जीवनाचे सार होतात.
लेखनाचे ओझे वाहताना कवी जरी हमालासारखा वाटत असला तरी त्याच्यात एक वेगळीच तृप्ती आहे. कल्पना फुलांसारख्या उमलून शब्दांच्या माळेत ओवताना त्याला आयुष्याचा खरा आनंद मिळतो. म्हणूनच तो पुन्हा पुन्हा या शब्दांचा गुलाम होण्याची इच्छा व्यक्त करतो.
शब्दांची ताकद
शब्द भावना व्यक्त करतात आणि मनाला भिडतात.
शब्दांशिवाय विचार आणि कल्पना अपूर्ण राहतात.
मराठी साहित्यामध्ये शब्द हेच सर्वात मोठं भांडवल आहे.
कवीने शब्दांशी असलेलं नातं गुलामगिरीसारखं मानलं, पण ती गुलामगिरी त्याच्यासाठी आनंददायी आहे.
निष्कर्ष
“मी शब्दांचा गुलाम” ही कविता शब्दांच्या सामर्थ्याचा गौरव करते. शब्द कवीचे जीवन व्यापून टाकतात, त्याला बांधून ठेवतात, पण त्याच वेळी त्याला परिपूर्णतेची अनुभूती देतात. लेखन हा त्याचा श्वास आहे, आणि जन्मोजन्मी शब्दांच्या सेवेत राहणं हीच त्याची खरी कवी म्हणून ओळख आहे