तुच माझी विश्वसुंदरी

अशी तु  

 

      
अशी तु , ritesh deshmukh and jenelia dsusa image, marathi prem kavita, marathi love poems, poems, poem, kavita, marathi kavita
अशी तु 




                                                    प्रिय जशी प्रियकरीण तु 
 
                                                    मनात उमललेली कळी तु 
 
                                                    सुखात पानावलेले अश्रु तु 
 
                                                    दुःखात बुडालेली संपत्ती तु 
 
                                                   लाख हाल होऊन लागलेली लॉटरी तु
 
                                                    वावटळ होऊन आलेली हवा तु
 
                                                    समुद्रात उसळलेल्या लाटा तु
 
                                                    ढगात भरलेले मेघ तु
 
                                                   पौर्णिमेला दिसणारी चाँदनी तु
 
                                                  अमावसेला झपाटनारी भुतीन तु
 
                                                  आणि माझ्या डोळ्यांना मोहुन
                                                   टाकणारी विश्वसुंदरी तु.
                                                                     
                                                                          गणेश साळुंखे 
 

🌸 प्रस्तावना (Introduction):

              प्रेमात पडलेला माणूस प्रेयसीच्या प्रत्येक रूपात सौंदर्य शोधतो – तिच्या हास्यातून चांदणी दिसते, तिच्या रागात वावटळ, तर तिच्या अश्रूंमध्ये सुद्धा आनंद. ही कविता अशा प्रेमाची ओळख करून देते जिथे प्रेयसी केवळ व्यक्ती नसते, ती अनुभव बनते – संपूर्ण जग तिच्या विविध रूपांत सामावलेलं असतं.

अर्थ (स्पष्टीकरण):

  • “मनात उमललेली कळी तु” – ती फक्त विचारात उगवलेली भावना नाही, तर हृदयाच्या बागेत उमललेलं फूल आहे.

  • “सुखात पानावलेले अश्रु तु” – तिची आठवण अश्रूंमध्येही आनंद देणारी आहे.

  • “दुःखात बुडालेली संपत्ती तु” – तिचं अस्तित्व दु:खातही अमूल्य आहे.

  • “लाख हाल होऊन लागलेली लॉटरी तु” – तिला मिळवणं म्हणजे एक अद्भुत भाग्य.

  • “अमावसेला झपाटनारी भुतीन तु” – ही ओळ तीव्र आणि थोडी विनोदी-विस्मयकारक आहे, जिथे प्रेयसीचं गूढ आणि भीतीदायक आकर्षण दाखवलं आहे.

  • शेवटच्या ओळीत – “माझ्या डोळ्यांना मोहून टाकणारी विश्वसुंदरी तु” – ती केवळ प्रिय नाही, ती सर्वात सुंदर आहे – दृष्टीनं, भावनांनी आणि आत्म्यानं.

🧡 निष्कर्ष (Conclusion):

ही कविता म्हणजे प्रेमाच्या विविध छटांचं मनोहारी दर्शन. जिथे प्रेयसी प्रत्येक भावना, प्रत्येक रूप, प्रत्येक रूपकात साकारते.
प्रेम अशाच कल्पनारम्य, विस्मयकारक आणि भिन्न रूपांतून आपल्याला सापडतं — आणि हरवून टाकतं.

   

Leave a Comment