अश्रु 

🌸 प्रस्तावना (Introduction):

                प्रेम हे केवळ दोन जीवांमधील संबंध नाही, तर एक अशा प्रवासाची सुरुवात असते जिथे प्रत्येक भावना एक नवीन अध्याय लिहिते. परंतु काही वेळा हा प्रवास अधूरा राहतो, आणि मागे उरतो तो फक्त आठवणींचा ओसाड प्रदेश. ही कविता अशाच एका विरहात अडकलेल्या प्रेमवीराची भावना शब्दबद्ध करते – जिथे प्रेम संपलेलं नसतं, पण व्यक्त होणं थांबलेलं असतं.

अश्रु

✨ अर्थ (स्पष्टीकरण):

कवितेत प्रियकर आपल्या प्रेयसीपासून दूर जात आहे, पण त्याच्या मनात अजूनही ती ओढ आहे.

• “दाराशी उभी राहून वाटसरूंना लाजवतेस का” – ही एक उपमा आहे की ती स्त्री आता त्याच्यावर दुर्लक्ष करते, इतरांच्या नजरेतही त्याला लज्जित करते.

• “तू दरवाज्याला मधे करतेस का” – म्हणजेच ती आता त्याच्या भावना नाकारते, अडथळा आणते.

• “ही केविलवाणी ओसाडलेली मुद्रा” – प्रियकराच्या मनाची ओकवणारी स्थिती, जिथे काहीच उरलेलं नाही असं वाटतं.

• शेवटी मात्र, तिच्या अश्रूंमधून तो गंगास्नानासारखी शुद्धता अनुभवतो – म्हणजे त्याला अजूनही तिच्या भावना पवित्र वाटतात, जरी ती व्यक्त न करत असेल तरी.

🧡 निष्कर्ष (Conclusion):

                         ही कविता प्रेमाचा अंत नसून त्याच्या उत्कटतेचं प्रतीक आहे. जरी प्रेमिकांना एकत्र येता आलं नाही, तरी भावना अजूनही शुद्ध, खोल आणि अर्थपूर्ण आहेत. विरहाचा त्रास असला तरी त्या आठवणींतही एक पवित्रता आहे, जी आयुष्यभर साथ देते. ही कविता “प्रेम जपण्यासाठी सोडून द्यावं लागतं” याचं सुंदर उदाहरण आहे.